این «دایرۀ سنگی پرّه‌دار» یکی از بزرگترین اسرار مصر باستان است (+عکس)
تاریخ انتشار: ۲۸ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۷۰۹۱۳
همانطور که می‌دانیم، اهرام مصری تنها نمونه‌های باقی‌مانده از «عجایب هفتگانه» جهان قدیم هستند و هنوز هم راز‌ها و پرسش‌های زیادی دربارۀ نحوۀ ساخت آنها وجود دارد.
به گزارش فرادید، اما اهرام، تنها معما‌های مصری نیستند؛ معما‌های دیگری هم از مصر باستان برای ما به جا مانده‌اند که گرچه اندازۀ بسیار کوچک‌تری دارند، اما شاید به مراتب سردرگم‌کننده‌تر و رازآلودتر از اهرام باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این مصنوع عجیب دایره‌ای‌شکل که حدودا ۶۱ سانتیمتر قطر و در ضخیم‌ترین قسمت ۱۰.۵ سانتیمتر ارتفاع دارد، در سال ۱۹۳۶ توسط مصر شناس مشهور بریتانیایی، والتر برایان اِمِری، در حفاری‌های انجام شده در گورستان عظیم و سلطنتی سقاره کشف شد. قدمت مقبره‌ای که این شیء در آن کشف شد، به حدود ۳ هزار سال قبل از میلاد مسیح می‌رسید.
بخشی از محوطۀ عظیم و باستانی سقاره
از حفاری در سقاره اقلام مهم و با ارزش زیادی به دست آمد، اما هیچ کدام به اندازه «دیسک سابو» عجیب نبودند. اِمِری آن را در حین حفاری مقبرۀ شاهزاده سابو، یکی از مقامات عالیرتبۀ سلسله اول پادشاهی و فرزند فرعونی به اسم آنجیب، کشف کرد.
در مورد پسر آنجیب یعنی شاهزاده سابو اطلاعات کمی وجود دارد. تاریخ جزئیات زیادی در مورد روابط خاندانی در سلسله اول ثبت نکرده است، بنابراین ممکن است هرگز از سرنوشت سابو و نقش دقیق او در دربار یا وقایع سیاسی آن زمان مطلع نشویم. امری می‌نویسد که سابو به احتمال زیاد یک مقام بلندپایه و مدیر یک استان، هم در دوران سلطنت فرعون دن (احتمالاً پدربزرگش) و هم در زمان پدرش آنجیب بوده است.
مقبرۀ شاهزاده سابو که به عنوان «مقبرۀ ۳۱۱۱» نامگذاری شده، در شمال سقاره و تقریباً در ۱.۷ کیلومتری شمال هرم پلکانی جوسر قرار داشت. این مقبره شامل هفت اتاق تدفین بود که هر کدام از آنها پر از اقلام و اشیاء تدفینی بودند. بزرگترین اتاق نیز جسد شاهزاده سابو را در خود داشت و باز هم با وسایل تدفینی زیادی همراه بود.
بیشتر این اقلام چیز‌های عجیبی نبودند؛ از استخوان‌های حیوانات گرفته تا ابزار سنگ چخماق، ظروف سفالی، اقلامی از جنس عاج و کاسه‌های سنگی. اما یک مورد کاملا برجسته بود: یک دیسک جالب توجه که به قطعات متعدد شکسته شده بود.
هنگامی که دیسک سابو به سختی دوباره سرهم شد، بسیاری از مصرشناسان برجسته را مجذوب خود کرد. این شیء دایره‌ای‌شکل شبیه یک کاسه ته گرد است و دارای سه پرّۀ بسیار نازک و منحنی است که در فواصل تقریباً ۱۲۰ درجه در اطراف دایره به سمت درون آن خم شده‌اند. این پره‌ها توسط سه سوراخ از لبۀ دایره جدا می‌شوند. در مرکز دیسک نیز یک برجستگی لوله‌مانند به قطر تقریبا ۱۰ سانتی متر قرار دارد.
دیسک سابو هم‌اکنون در موزۀ قاهره نگه‌داری می‌شود
اولین چیزی که در مورد دیسک سابو جلب توجه می‌کند این است که شکل و شمایلش بیشتر به یک ابزار مدرن یا بخشی از یک دستگاه امروزی شبیه است و تقریبا باورکردنی نیست که چیزی شبیه این از یک مقبرۀ ۵ هزارساله به دست آمده باشد. اما چیزی که ماجرا را عجیب‌تر می‌کند این است که این شیء از سنگ تراشیده شده و بنابراین حاصل یک عمل سنگتراشی بسیار ظریف و شگفت‌انگیز بوده است.
جنس دیسک سابو از سنگ موسوم به «شیست» است؛ سنگی متخلخل و شکننده که تراشیدن آن به خصوص با چنین جزئیات ظریفی بسیار دشوار است. شیست از دانه‌های درشت تشکیل شده و حالتی لایه‌لایه دارد که باعث می‌شود در هنگام حکاکی یا تراش امکان پوسته پوسته شدن و خرد شدن داشته باشد؛ بنابراین این یکی از راز‌های دیسک سابو است که چگونه با چنین جزئیات دقیقی تراشیده شده است.
اما بزرگترین معما دربارۀ این شیء کارکرد واقعی آن است. از زمانی که این شیء کشف شد، نظرات متفاوتی تا به امروز دربارۀ هدف و کارکرد آن مطرح شده‌اند، اما هیچ یک مورد توافق عام و جامع قرار نگرفته‌اند و بنابراین ماهیت دقیق این شیء هنوز یکی از اسرار مصر باستان محسوب می‌شود.
اولین دیدگاهی که خود اِمِری مطرح کرد این بود که این دیسک یک شیء تزیینی یا یک جور ظرف تشریفاتی بوده که بر روی یک پایه قرار می‌گرفته است. این دیدگاه هنوز هم دور از ذهن نیست، اما هیچ پایه‌ای در حفاری‌های مقبرۀ سابو به دست نیامد که تکمیل کنندۀ این شیء باشد.
دیدگاه دیگری که مطرح شده، این شیء را یک جور چراغدان روغی می‌داند که می‌تواند روغن را در سه بخش مختلف حفظ کند. این دیدگاه نیز با توجه به شکل و شمایل دیسک می‌تواند صادق باشد.
بقایایی ۵ هزارساله در ابیدوس مصر که گمان می‌رود مربوط به یک کارگاه آبجوسازی باشد
یکی از تازه‌ترین دیدگاه‌ها که در سال ۲۰۲۱ ارائه شد، این دیسک را دارای کاربرد در فرایند آبجوسازی معرفی کرده است؛ ما بر اساس شواهد دیگر می‌دانیم که این فرایند در مصر باستان سابقه‌ای طولانی داشته است. طبق این دیدگاه، از این دیسک برای هم زدن طولانی‌مدت دانه‌های جو در آب داغ استفاده می‌شده است.
طبیعی است که غیر از این دیدگاه‌های علمی، همیشه کسانی هم خارج از قلمرو علم هستند که دوست دارند به سراغ فرضیات محیرالعقول بروند؛ مثل کسانی که اشیائی مثل این را تکنولوژی‌هایی پیشرفته و رازآلود مثل «پمپ آب باستانی» یا «چرخ لنگر» به حساب آورده‌اند. اما صرف نظر از این دیدگاه‌های بدون پشتوانه، این واقعیت پابرجاست که «دیسک سابو» نمونه‌ای جالب توجه از اسرار باستانی مصر و شاهدی از توانایی فنی و مهارت‌های آن مردم در هزاره‌های دور است.
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: مصر اسرار مصر باستان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۷۰۹۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف کمیاب‌ترین «رنگ» دنیای باستان در یک حمام رومی؛ رنگی گران‌تر از طلا (+عکس)
اخیرا در بقایای یک حمام رومی در باشگاه کریکت کارلایل، قطعه بسیار کمیابی از رنگ «بنفش سلطنتی» پیدا شده که نخستین مورد از نوع خود در شمال اروپا و احتمالاً در کل امپراتوری روم است.
به گزارش فرادید، قدمت سکونتگاه رومی لوگووالیوم به قرن سوم و دوران سلطنت امپراتور سِپتیمیوس سِوِروس بازمی‌گردد. این کشف در بخش زهکشی یک سازه تاریخی انجام شد که تصور می‌شود یک گرمابه رومی بوده است.
بنفش سلطنتی یا بنفش امپراتوری در روم باستان رنگ بسیار گران‌قیمتی بود، چون غنی و سرزنده بود و نماد قدرت امپراتوری، ثروت و جایگاه عالی بود. تولید حتی مقادیر کوچکی از این رنگ، کار بسیار پرزحمتی بود، چون از هزاران حلزون دریایی خردشده (بولینوس برانداریس) از دریای مدیترانه ساخته میشد. این کمیابی و منحصربفرد بودن به معنای گران‌تر بودن آن از طلا بود.
تجزیه و تحلیل متخصصان نشان داد این رنگ محتوای برومین و موم بالایی دارد؛ این موردی است که تقریباً به طور حتم نشان می‌دهد این رنگ «بنفش سلطنتی» است.
نام رومی این رنگ برگرفته از شهر صور در جنوب لبنان و نزدیک کرانه دریای مدیترانه بود که مشهورترین مکان تولید این رنگ به شمار می‌رفت. این رنگ در آفریقای شمالی و نزدیک ساحل مراکش نیز تولید میشد.
از پادشاهان و امپراتوران عصر برنز گرفته تا اسکندر کبیر و کلئوپاترای هفتم، رومیان و سپس شارلمان و بیزانسی‌ها، رنگ بنفش سلطنتی به تن می‌کردند. گاهی اوقات از این رنگ برای پارچه‌ها استفاده میشد، اما برای رنگ‌آمیزی دیوارهای ساختمان‌های عمومی بزرگ و خانه‌ها و املاک ثروتمندان (از جمله دیوارهای حمام‌ها) نیز از آن استفاده میشد.
فرانک جکو، مدیر فنی واردِل آرمسترانگ، در مورد اهمیت این کشف گفته است که هزاران سال، بنفش سلطنتی گران‌ترین و محبوب‌ترین رنگ جهان بود. حضور آن در کارلایل، همراه با شواهد دیگر بدست‌آمده از حفاری، این فرضیه را تقویت می‌کند که این ساختمان با دربار امپراتوری امپراتور سِپتیمیوس سِوِروس در یورک مرتبط بوده است.
کشف بنفش سلطنتی در کارلایل یک اتفاق غیرعادی است، به ویژه در شمال اروپا. مفاهیم آن فراتر از خود رنگدانه است، به این معنا که این حمام رومی ممکن است به قدرت امپراتوری مرتبط بوده یا توسط مقامات عالی‌رتبه بازدید شده باشد. این پیوند با دربار روم پرسش‌های جدیدی در مورد اهمیت و نقش این محوطه در امپراتوری بزرگ روم ایجاد می‌کند.
کانال عصر ایران در تلگرام
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند